Alman Çoban Köpeği

Alman çoban köpeği veya Alman kurdu, Almanya kökenli bir köpek ırkıdır. Türkçe de bazen kurt köpeği olarak da anılırlar. Büyük, atletik ve güçlü olduğu kadar zeki olması, doğru yetiştirildiğinde bu köpeği mükemmel bir aile veya koruma, yahut iş köpeğine dönüştürür. Alman kurtları ikiye ayrılır; iş köpekleri ve şov köpekleri denilen iki farklı versiyonu vardır. İş köpeği olarak üretilen alman kurtları daha yüksek bir kalçaya ve daha uzun bacaklara sahiptirler. Show için üretilen köpekler ise daha alçak bir kalça, adaleli bir vücuda ve çok gösterişli bir posta sahip olurlar. Alman kurtların da en sık rastlanan hastalık kalça çıkığı(kalça displazisi) olarak bilinen eklem rahatsızlığıdır. Ayrıca alman kurtları çok hassas bir mideye sahip oldukları için özel bir diyet ile veya içeresinde fazla çeşit olmayan, aynı zamanda köpeğin alerjisinin bulunmadığı mamalar ile beslenmelidir. Alman kurtları dünyada en çok tercih edilen ırklar arasındadır. İş köpeği olarak, asker ve polis köpeği olarak kullanılmaktadır.

Özellikleri

Alman çoban köpeklerinin ideal boyu dişilerde 57,5 cm, erkeklerde ise 62,5 cm'dir. 2,5 santimetreye kadar sapma olağan karşılanır. Ağırlıkları ise dişilerde 22-32, erkeklerde ise 35-40 kilogram arasındadır. Yüzü sert hatlıdır. Alnı kubbe şeklindedir,burnu uzundur. Burun mantarı siyahtır. Çenesi güçlü olduğundan, keskin ısırışlara sahiptir. Gözleri orta büyüklükte kahverengidir. Neşeli, zeki ve kendinden emin bakar. Kulakları geniş ve dik, önde ve birbirine paraleldir. Boynu uzundur ve kaldırıp indirerek hareket esnasında hızını ayarlar. Kuyruğu uzun ve tüylüdür.

Bu cins kendi arasında 12'ye ayrılır.^{[kaynak belirtilmeli]} kısa tüylü,uzun tüylü cinsleri vardır bazılarının beli boyun yüksekliğinin yarısı kadar düşük olabilir bunlar genellikle show köpeği(showline) olarak kullanılır.Bazı türlerinin ise beli düzdür(workline) ve düşük bel ile kıyaslandığında daha iridir.

Alman^[1] Çoban Köpekleri'nin çeşitli renklere mensup olanları vardır. Genellikle sarımsı kahverengi, siyah - kırmızı ve siyah renklerde olurlar. Nadir olarak tümü siyah, gri kırçıllı ve tümü beyaz renklere mensup olanlarda vardır. Aslında eskiden siyah, gri ve beyaz renkli köpekler daha çok bulunurdu. Kahverengi, siyah gibi renkli köpekler laboratuvarlar da deneyler ile DNA'ları değiştirilerek üretilmiştir. Bu köpeklerin aslı Almanya'da gridir.^{[kaynak belirtilmeli]}

Alman Çoban köpeği zekası ile meşhur bir köpek ırkıdır.^[2] 2000'li yılların başından beri tutulan istatistiklere göre, ABD'de en fazla kayıtlı olarak beslenen ilk 3 köpek arasındadır.^[3] Bunda Rin-Tin-Tin ve Strongheart gibi bir çocuk ile (bu ırka mensup) köpeği arasındaki ilişkiyi işleyen popüler filmlerin etkisi olduğu düşünülür.^[4]

Yapısı

Alman çoban köpekleri oldukça aktiftirler, ırk standartlarına göre oldukça kendin emin bir yapıya sahiptirler. Eğitilmeye heveslidirler ve görevlerini gönüllü olarak yaparlar. Çok vefalı ve sahibine karşı sevecendirler. Eğer sosyalize edilmezse insanlara karşı saldırganlaşabilir.^[5] Soğuk bir karaktere sahip olan kişileri dahi kendine çekebilir ve yabancılara karşı sevecendir. Oldukça itaatkar ve kafası kolay kolay karışmayacak karakterdedir.

Sağlık

Alman Çoban Köpeklerinin, ortalama ömrü 12 yıl civarındadır.

3 hassas noktaları vardır. Kalça çıkığı, mide ve kulaklar.

Kalça Çıkığı genelde ebeveynlerden geçer, ameliyat ile düzeltilse bile köpekten tam performans alınamaz. Sindirim sistemleri kısa ve hassastır. Kuru mamanın yanı sıra, barf diyetiyle de (çiğ besin) besleyenler vardır. Kulak düşüklüğü istenmeyen bir durumdur. Genellikle genetiktir. Kulağı düşük köpekler ırk yarışmalarına alınmaz ve üremesi için izin verilmez.

Bir köpeğin üretimde kullanılabilmesi için Schutzund ve Körung sınavlarından geçer not almaları gerekmektedir. Dernekler, 3-3'den yakın kan çakışması durumunda çiftleşmeye izin vermez

Rottweiler

Rottweiler köpek ırkı,bilinen en eski köpek ırklarından biridir.Tarihsel cetveli Roma imparatorluğu’na kadar dayanmaktadır. Sürü gütme,bekçilik özellikleri ile insanların birçok konuda yardımcıları olmuşlardır. Hatta alp dağlarını aşan Roma ordularının sürülerini yönlendiren ve kafilede bulunan insanların korumalarını yapan ırk olarak tanınmaktadırlar.

Rottweiler, Romalılar dönemine kadar uzayan bir köpek ırkı olduğu bilinmesine rağmen maalesef kökenini net olarak söylemek mümkün değildir. Kesin olarak bilinen; Romalılar genelde köpeklerin çoğunu arenalarda kavga ettirirken, Rottweiler lejyonlara et tedarikçisi olarak tutulan koyunların çoban köpeği olarak beslenmesiydi. Romalı tarihçi Cornelius’a göre, Romalılar 1. yüzyılda bugünkü Almanya’yı işgal ederken köpekler, koyunlara nöbet tutmak zorunda kalmışlardı. Bu köpekler, 74 yılında da Alp dağlarının eteklerinde bulunan Rottweil şehrinde Romalılar tarafından kurulan kalede yetiştirilmeye başlandı. 300 yıl boyunca bu Romalı çoban köpekleri ile yerli çoban köpekler çiftleştiriliyordu. Bugün kü Rottweiler ile İsviçre Dağ Köpeği’nin benzerliği bundan ibarettir. Şehrin stratejik önemi nedeniyle Rottweil hızla büyük bir koyun satış merkezi haline gelmişti. Dolayısıyla çok sayıda çoban köpeğine ihtiyaç duyulurdu. Koyun besleyen kasapların Rottweiler’i tercih etmeleri nedeniyle bu köpek ‘Alman Kasap Köpeği’ olarak da adlandırılırdı. Kasaplar bu ırka o kadar çok güveniyordu ki, bara giderken içi altın para dolu torbaları Rottweiler’in boynuna bağladıkları söylenir. Sahipleri eğlenirken onların paraları bu şekilde muhafaza edilirdi. Bekçilik görevi üstlenen Rottweiler, zamanla seyyar satıcıları tarafından da tercih edilirdi. Endüstri dönemiyle birlikte çoban ve bekçi köpeklere olan ihtiyaç azalmıştı. 1900’lü yıllarda nesli tükenmek üzere olan Rottweiler ırkı, 20. yüzyılın sonlarında yeniden popüler hale geldi. 1910 yılında Hamburg şehrinin polis şefi Hans Kruher, Rottweiler köpeğini sarhoş gemicilerin dağılmasını sağlamak amacıyla kullanırdı. Polisler için bu ırk, güvenilirliği ve gücü açısından çok önemliydi ve çiftleştirmeler bu doğrultuda gerçekleşiyordu. Aynı yılda Alman polisi, Alman Çoban ve Doberman ırklarının yanı sıra Rottweiler ırkını da resmi polis köpek ırkı olarak ilan etti.

Resmi olarak kayıtlarda görülen ilk Rottweiler’in ismi Leo vonPlattenhardt idi. 1908 yılında ise ilk oğlu leo von Cannstadt dünyaya geldi. 1918 yılında doğan Arcon von Torfwerk adlı torununun bugünkü Rottweiler ırkının atası olarak kabul edilir. Bu yıllarda birçok Rottweiler kulübü kurulmuştu. Ancak, 14 Ağustos 1921 tarihinde ‘Allgemeiner Deutcher Rottweiler-Klub (ADRK) e.V.’ hepsini birleştirdi. Fakat daha önce de söz konusu olan Rottweiler’in omuz yüksekliği ile ilgili tartışmalar hala devam ediyordu. Rottweiler’in omuz yüksekliği standart olarak 50 cm belirlenmişti. Yani, bir Bulldog’dan biraz daha yüksekti. Bu küçük ırkı sevmeyenler bir bekçi köpeğinin uzun boylu ve iri bir vücuda sahip olması gerektiğini savunurlardı. Küçük Rottweiler taraftarları ise omuz yüksekliği fazla olan köpeklerin hareketliliğinin daha az olduğunu ve başka görevler için kullanılamayacaklarını düşünürlerdi. 70’li yıllarda Rottweiler’in dış görünümü de önem kazanmaya başladı. Atletik vücut yapısı, büyük bir baş ve ırkın gücü ön plana çıktı. 1981 yılında standardı 61 cm (maksimum 68 cm) olarak değiştirildi. Sonuç olarak, bugün hem küçük hem de büyük Rottweilerler vardır.

6 Nisan 2000 tarihinden itibaren Rottweiler’in kesilmiş kısa kuyruğu yerine Labrador ırkına benzeyen uzun kuyruğu ırk standartınca kabul görmeye başladı. Köpeklerin kuyruk ve kulaklarının kesimi günümüzde aralarında Türkiye'nin de olduğu pek çok ülkede yasaktır.

Dogo Argentino: Beyaz Ölüm Meleği

Güzel başlayan ancak akılda kuşku bırakan bir isim değil mi? Beyaz ölüm meleği ! Bu lakabın sahibi 9 ırkın karışımı , ailesine olukça uysal , kısacası evde çocuk dışarıda cellat bir köpek . O’nun adı Dogo , Dogo Argentino !

1920’li yılların sonlarına doğru Arjantin’li avcılar , avlarına her aşamada engel olan puma ve domuzlara karşı koyabilmek adına bir çözüm geliştirmek istediler , çabaladılar ; her seferinde biraz daha biraz daha , yeni silahlar , eldeki teknoloji … Ancak hepsi geride kaldı , yaratıcının domuz ve pumalara vermiş olduğu güç karşısında . Dr. Antonio Nores Martinez ise tüm bu karışıklıkların arasından sıyrılarak ,mevcut deney ve eldeki imkanlarla hem güçlü hem atik hem korkusuz hem de avcı bir köpek yetiştirme arzusuyla tüm yeteneklerini ortaya koydu ; Great Dane, Boxer, Spanish Mastiff, Bulldog, Bull Terrier, Great Pyrenees, Pointer, Irish Wolfhound ve Dogue de Bordeaux ırkı 9 tür köpeğin safkanlarını çiftleştirdi ve en verimli yavruları her seferinde tekrardan çiftleştirdi . Yaklaşık 25 yıllık bir çaba sonucu tek başına bir domuzu ve pumayı rahatlıkla devirebilen , avcı dostu bir köpek çıktı ortaya ; Dogo …

1978 yılından itibaren Avusturya ve tüm dünyada secereli olarak tanınan Dogo , aslında korkusuz bir çocuk .

Sevilmekten , çocuklardan , yemeklerden , aile içindeki her sevimli şeyden hoşlanan bir dost . Ancak konu ailenin karşısındaki bir düşman ise o tam anlamıyla bir cellat !

Arjantin’liler anlatıyor :
Bayanın evine gelen misafirlerin korkmaması adına , bayan evindeki dogoyu odasına kitliyor ve misafirler ile sohbet koyulaştıkça koyulaşıyor , zaman geçtikçe içkiler içiliyor ve kadın kendinden geçmeye başlayınca misafir olarak gelen ahlaksızlar kadına tecavüze yelteniyor , ufak bağırmaları duyan dogo kafasıyla kapıyı kırarak odaya yöneliyor ve iki ahlaksızı da komaya sokuyor . Dogo böyle bir köpek . Uzmanlar ise bu hareketin tamamen bir önsezi olduğunu söylüyor …

Eğer bir gün köpek besleyecekseniz , bu kesinlikle Dogo olmalı ..

Doberman

Doberman, Almanya kökenli bir iş köpeği ırkıdır. FCI'nın kabul ettiği standartlara göre siyah ve kızıl (koyu kahverengi) renkte olabilir. AKC ise siyah, kızıl, mavi ve fawn olmak üzere dört kürk rengini kabul eder. Albinodobermanlar güneşe hassasiyetleri nedeniyle bu iki kulüpçe de kabul görmezler. Kürkü bu dört seçenekten hangisi olursa olsun, yüzünde, göğsünde, ayakları üstünde ve anüs çevresinde pas rengi lekeler bulunmalıdır. Tüyler kısa ve parlak olmalıdır.

Erkeğinin omuzbaşından yere yüksekliği 68–72 cm, dişininki 63–68 cm'dir. Yetişkin bir erkek doberman 35–40 kg, dişi ise 30–35 kg civarında olmalıdır.

Estetik operasyonun yasal olduğu ülkelerde kuyruk ikinci boğumdan kesiktir ve kulaklar kafayla orantılı biçimde kesilerek dikleştirilmiştir.

Son derece güçlü ve asil bir görünüme sahiptir. Bunun yanı sıra oldukça hareketli, hızlı, çevik ve eğitilebilir bir köpektir. Bir komutu 1-5 tekrar arasında öğrenir. Sahibine ve ailesine karşı oldukça koruyucu bir ırktır. Yabancılara karşı genellikle şüpheyle yaklaşır, kendine son derece güvenlidir. İyi sosyalleştirilmiş bir doberman gereksiz agresyon göstermemelidir. Dominant bir ırk olduğu için genellikle ilk kez köpek sahibi olacak tecrübesiz kişilere tavsiye edilmez. Kürkü ince olduğu için soğuk iklimlere karşı çok dayanıklı değildir. Bu nedenle genellikle bahçeli evlerde yaşamasına karşın evin içinde ya da bahçede özel ısıtmalı kulübelerde uyurlar. Sahip odaklı bir hayvan olduğu için daima sahibinin yanında olmak ister.

Irkın adı 1890'da, bu ırkı üreten Alman Karl Friedrich Louis Dobermann'dan (2 Ocak 1834- 9 Haziran 1894) gelir. Üreticisinin adını taşıyan tek köpek ırkıdır. "Gerhilde v. Thüringen ve Graf Belling v. Grönland" 1898 yılında resmi kayıtlara Dobermann olarak giren ilk köpeklerdir. Doberman ırkının üretiminde Alman Çoban Köpeği, Danua ve Alman Pinscher, Rottweiler,Beauceron, Manchester Terrier ve Greyhound ırklarının rol oynadığını düşünülmektedir. 1899 yılında günümüzdeDobermann Verein DV olarak bilinen ilk doberman üretim kulübünü kurdular.

Çok iyi bir bekçi ve koruma köpeği olduğu için dünyanın her yanında evlerde beslenmektedir. II. Dünya Savaşı sırasında pusu bulma köpeği olarak kullanılmıştır.

İş köpeği sınıfında bir ırk olduğu için sahibinin yanında aktif olarak görev yaptığında mutludur. Almanya'da bu ırkta bir köpeğin damızlık olabilmesi için o köpeğin karakter ve fiziki yönden kusursuz olmasına dikkat edilir ve çiftleştirilebilmesi içinZTP testinden geçebilmelidir.

Ortalama ömürleri 10-12 yıl arasındadır. Beyinlerinin 5/7/8 yaşından sonra kafataslarının içine sıkıştığı ve buna bağlı olarak sahibine/başkalarına saldırması söz konusu değildir. Bu tüm dünyada yaygın bir efsanedir. Ancak hiçbir geçerliliği yoktur.

Kafkas Çoban Köpeği

Kafkas çoban köpeği, Kafkasya’da yaşayan ender köpek cinsidir. Bu köpek cinsinin Kuzey Kafkasyaya Tibet'ten 2000 yıl kadar önce geldiği düşünülmektedir. Kafkas dağlarının Çerkez (Adige) bölgesinde yaygın olarak bulunur. Normal köpek ortalamasından daha iridir. Çerkez çoban köpeği Türkiye'de Kangal, İsviçre'deki St. Bernard köpek cinsi ile akraba olduğu düşünülmektedir. Onun alt cinsleri de vardır. Gürcistan’da iki tip Gürcistan kafkas dağ köpeği vardır: Kazbeguri, yani “Köse” (kısa tüylü) ve Gürcü Kafkas çoban köpeği (uzun tüylü). İki yaşındaki Gürcü çoban köpeği anaç olarak sayılır. Hamileliği 2 ay (58-63 gün) sürer ve 1’den 16’ya kadar (ortalama 7-9) yavruyu doğurur. Senede iki defa doğum yapar. Gürcü çoban köpeği zar zor hayatta kalabilmiştir.

Pitbull

Pitbull köpekleri, erkekler 45-60 cm, dişiler ise 38-48 cm yüksekliğine ulaşabilen ve ağırlıkları 14-32 kg arasındadır. Çok güçlü kas ve çene yapısına sahiptirler. Çeneleri güçlü kasları sayesine 1 - 2 ton ağırlık basabilmektedir. Aynı zamanda güçlü ve kaslı bir gövde yapısına sahip olan pitbullar kısa kuyrukludur, yatay duruşlu, çevir bir gövdeye sahip, parlak tüylü ve her renk olabilmektedir. Zaman zaman çok tehlikeli ve saldırgandır.

19. yüzyıl'da ingiltere'nin staffordshire bölgesinde bulldog ve çeşitli terrierlerin çiftleştirilmesiyle elde edildi. amerika birleşik devletleri'ne getirilen bu cins burada daha güçlü hale gelmesini sağlayan amerikalı yetiştiriciler tarafından, bazılarının görüşüne göre mükemmelleştirildi. 

Amerikan köpek klubü tarafından amerikan staffordshire terrier, ingiliz köpek klubü tarafından amerikan pitbull terrier olarak isimlendirilmiştir.

Son derece cesur (çok eski savaş köpeklerinin torunudur.) ve çok canlı bir köpektir. düşmanıyla öldüresiye savaşır. ancak, asgari bir eğitimle yabancıların niyetini anlayabilecek kadar yetenekli, sakin, iyi huylu ve itaatkar bir köpek haline gelebilir.

Özel Mülk bekçisi olarak çok iyi sonuç vermiştir. insana eşlik eden köpek olarak da çok değerlidir. savunma, muhafız köpek, bekçi ve koruma köpeği olarak da iyidir. 

Ülkemizde çok sayıda bulunmasına karşın, 2004’te çıkartılan yasa ile ‘Pitbull Terrier’, ‘Japanese Tosa’ gibi köpeklerin üretimi, sahiplenilmesi, ülkeye girişi, satışı ve reklamının yapılması, takası, sergilenmesi ve hediye edilmesi yasaklandı.